Eveline Wagemaker

Ik ben Eveline, ik ben 40 jaar oud en ik woon in Zoetermeer met mijn zoon. Ik ben gezinscoach bij impegno en vooral actief als procesbegeleider bij Ouderschap bij Scheiden. Ouderschap bij Scheiden is een (kortdurend) traject binnen impegno dat zich richt op ouderschapsbemiddeling zodat ouders hun communicatie en samenwerking weer kunnen herstellen binnen het ouderschap maar als gescheiden ouders. Ze leren om niet werkende communicatiepatronen van zichzelf te herkennen en deze om te vormen naar wel werkende communicatiepatronen, met als doel om een nieuwe verbinding te vinden als partners in ouderschap. De meeste ouders die bij ons komen voor hulp zijn in conflict met elkaar.

Het traject wordt altijd door twee mensen gedraaid waardoor we altijd met vier personen aan tafel zitten; twee personen vanuit impegno en beide ouders. De enige voorwaarde is dat ouders wel met elkaar in één ruimte moeten kunnen zitten. Vanuit impegno zijn wij meerzijdig partijdig en we proberen toe te werken naar een ouderschapsplan wat voor beide ouders werkt. Tijdens de sessies bespreken we alles wat in het ouderschapsplan komt te staan. Ik vind het het belangrijkste dat de ouders weer de nieuwe verbinding kunnen voelen als partners in ouderschap. Dat ze leren om het laatste stukje van hun relatie af te dichten en terug te kijken naar wat er verkeerd is gegaan wat geleid heeft tot hun scheiding, zodat ze weer toe kunnen werken naar een nieuwe relatie als partners in ouderschap. De belangrijkste dingen van het traject zijn de communicatie, de samenwerking, het herstellen van vertrouwen en een streep zetten door wat is geweest zodat er met een nieuwe bril gekeken kan worden naar de toekomst en naar wat de kinderen nodig hebben.

Rechters weten hun weg naar ons gelukkig ook steeds beter te vinden, er wordt ingezien hoe belangrijk het is om een scheiding ook op emotioneel vlak goed af te wikkelen. In deze vorm van hulpverlening heb ik een heel andere rol dan als gezinscoach. Ik ben meerzijdig partijdig wat betekent dat ik aan de zijlijn de gesprekken tussen ouders coördineer en het traject tot een goed einde breng. Dat betekent ook dat mijn rol als procesbegeleider beter passend is dan hulpverlener. Als hulpverlener sta je naast de cliënt en neem je de cliënt mee aan de hand. Je veert mee om uiteindelijk de cliënt mee te laten bewegen. Als procesbegeleider beweeg je niet mee, dat kan niet omdat ouders lijnrecht tegenover elkaar staan; met wie moet je dan meebewegen? We bieden ouders een plek aan tafel, we leiden het gesprek, dragen gespreksonderwerpen aan voor het ouderschapsplan, maar het is het proces van ouders. Zij hebben de regie. Het komt dus ook vaak voor dat ouders zelf de gespreksonderwerpen aanreiken waar we mee aan de slag gaan, maar nogmaals, het is hun proces. Wij zitten op onze hadden, leunen achterover en zetten ouders aan het werk binnen de veilige muren van impegno.